مهسا :
من غلام قمرم ، غیر قمر هیچ مگو
پیشِ من جز سخن شهد و شکر هیچ مگو
سخنِ رنج مگو جُز سخن گنج مگو
ور از این بی خبری رنج مبر هیچ مگو
دوش دیوانه شدم ، دوش دیوانه شدم
عشق مرا دید و بگفت
آمدم نعره مزن ، آمدم نعره مزن
جامه مَدَر هیچ مگو
من غلام قمرم ، من غلام قمرم
غیر قمر هیچ مگو
پیشِ من جز سخن ، پیشِ من جز سخن
شهد و شکر هیچ مگو
گفتم ای عشق من از چیزِ دگر میترسم
گفت آن چیز دگر نیست دگر هیچ مگو
من به گوش تو سخن های نهان خواهم گفت
سر بجنبان که بلی ، سر بجنبان که بلی
جز که به سر هیچ مگو
من غلام قمرم ، من غلام قمرم
غیر قمر هیچ مگو
گفتم این روی فرشته ست عجب یا بشر است
گفت این غیر فرشته ست و بشر هیچ مگو
گفتم این چیست بگو زیر و زبر خواهم شد
گفت می‌باش چنین زیر و زبر هیچ مگو
ای نشسته تو در این خانه پرنقش و خیال
خیز از این خانه برو ، خیز از این خانه برو
رخت ببر هیچ مگو
من غلام قمرم ، من غلام قمرم
غیر قمر هیچ مگو
من غلام قمرم ، غیر قمر هیچ مگو